Kilometr 39 491: Gado Gady Gadu nocą…

Dobra, kliknięte, nie ma odwrotu. Jak zapewne się zorientowaliście, to nie jest blog kulinarny, a przygodowy i tak też polecam na poniższy przepis patrzeć.

Gado-gado to w dosłownym tłumaczeniu mieszać-mieszać, no i nie ma co się oszukiwać, kroi się zamieszanie. Danie jest wegetariańskie (a może i bezglutenowe?) i szybkie.

Sos orzeszkowy:

Co się przyda?

• Porządne 2-3 łychy masła orzechowego typu crunchy (z kawałkami orzeszków)
• 2 ząbki czosnku
• 2cm kawałek imbiru
• 1 papryczka chilli o ulubionym stopniu ostrości
• 2 łyżki sosu sojowego
• 1 łyżeczka sosu rybnego, ewentualnie ostrygowego, ewentualnie żadnego z nich
• sok wyciśnięty z 1-2 limetek lub połowy cytryny
• 1 łyżka brązowego cukru lub miodu
• 1 łyżeczka pasty z tamaryndowca (ekhem, mi się jeszcze nie zdarzyło mieć pod ręką tamaryndowca podczas przygotowywania tego dania i nic strasznego się nie stało)
• filiżanka wody do rozcieńczenia sosu

Ale pamiętajcie, że te wszystkie proporcje, to trochę, jak u babci Rysującej Rynn:

Należy sobie od razu przygotować dużo łyżek, bo z Masterchefa wiemy, że mieszanie sosu sztućcem, który wcześniej oblizano uchodzi za niegrzeczne, a w składnikach mamy masło orzechowe i miód, więc samokontrola idzie oglądać Grę o Tron i nie będzie jej przez jakiś czas.

Do rzeczy:

Obrany czosnek i imbir oraz papryczkę bez pestek posiekaj bardzo drobno, dodaj wszystkie pozostałe składniki. Wodę wlej stopniowo, żeby nie rozrzedzić sosu zbyt mocno. No i teraz kosztuj, smakuj, doprawiaj według tego klucza:

• jak się skrzywisz, dodaj więcej cukru;
• jak zapłonie Ci podniebienie, dodaj wszystkiego poza papryczką chilli, czosnkiem i imbirem;
• jak jest bez wyrazu, dodaj soku z limetki lub sosu sojowego;
• jak balans smaków jest idealny, nie zjadaj całego naraz, bo ma starczyć na obiad.

Sałatka:

Czego potrzebujesz?

• 2 ziemniaków
• 200g tofu i/lub 2 jajek
• oleju, np. sezamowego
• prażynek (tak, prażynek, tych, które ostatnio widziano w podstawówce w sklepiku szkolnym. W wersji oryginalnej byłyby to prażynki krewetkowe, ale polecam zdać się na fantazję asortymentu lokalnego sklepu.)
• 1 ogórka zielonego
• trochę kapusty pekińskiej
• garści kiełków fasoli mung
• 2 garści fasolki szparagowej
• 2 garści liści szpinaku
• świeżych ziół do dekoracji (oryginalnie jest kolendra, ale kolendra jest ble, więc może być pietruszka, mięta lub melisa.)
• jakichkolwiek innych warzyw, co ja się będę wymądrzać, to Twoja sałatka.

Dalsza część jest znacznie bardziej skomplikowana niż sos, albowiem ziemniaki należy ugotować i pokroić w kostkę, jajka ugotować na miękko bądź twardo, w zależności od preferencji, tofu usmażyć na złoto na oleju sezamowym (nie to, że na innym się nie uda, ale sezamowy jest smaczny i aromatyczny) i posolić, bądź podlać trochę sosem sojowym, warzywa zblanszować (rety, jakie mądre kulinarnie słowo!) i tyle.

Prawidłową miskę gado-gado konstruuje się następująco:

• Na dno połóż kawałki tofu;
• Przykryj warzywami, żeby żaden mięsożerca nie zorientował się, że danie zawiera tofu, aż będzie za późno (haha!);
• Na górze połóż jajko pokrojone w plasterki (na twardo) lub przerwane na pół żeby ślicznie wyeksponować płynne złoto (na miękko);
• Z boku dołóż małą garść prażynek;
• Całość polej zacną ilością sosu;
• Artystycznie umieść na czubku miski jakąś ładnie prezentującą się zieleninę.

Gotowe, wcinaj!

Bardzo proszę, żeby ktoś, kto postanowi skorzystać z tego przepisu wysłał mi zdjęcie, bo ja swoje danie zawsze zjadam zanim się zorientuję, że jako porządny bloger powinnam je najpierw sfotografować. Jest tylko zdjęcie sosu, ale, umówmy się, sos orzechowy z założenia nie jest fotogeniczny, dlatego w celu zaprezentowania jego apetyczności, wniosłam się na wyżyny edycji zdjęć za pomocą filtrów w telefonie.

Nie pytajcie mnie, ile czasu spędziłam w Internecie oglądając filmiki ze śmiesznymi jaszczurkami. Życzę Wam wspaniałych czterech minut.

Ten link przeniesie Was do krainy wesołych jaszczurek, żółwii i kameleonów, a nagranie nie pojawia się tutaj bezpośrednio, albowiem komputery mnie pokonały.