Kilometr 2644: jak szybko przytyć i zbankrutować

Kiedyś tu umebluję dom i wypełnię szafki.

Pokochałam turecką ceramikę i dywany oraz słodycze tureckie miłością szczerą i potężną i obiecuję im wierność – przynajmniej do Iranu.

Cudne, misterne zdobienia, kolorowe, ażurowe lampiony, stylowe serwisy do kawy i miedziane naczynia wyglądają z każdego kąta bazarów i patrzą na mnie, jak psiaki w schronisku – weź mnie do domu!

Piotruś, nie rozpraszaj mnie teraz, skupiam się na niekupowaniu.

Mimo tego, że egipscy i tunezyjscy handlarze nauczyli Cię, że poczęstowanie się orzeszkiem lub czekoladką skutkuje godzinną wizytą w sklepie, w Turcji możesz śmiało porzucić swe obawy, aby już po przejściu piątą alejką targu zasłodzić się mnogością rodzajów i gatunków lokum, z których każde będzie tym oryginalnym, sporządzanym według prastarej rodzinnej receptury. Lokum króluje w kategorii “słodycze tureckie” i jest to coś na kształt żelków.

Sami rozumiecie, są żelki, więc jest dobrze.

Tutaj – z granatu z pistacjami, tam – kokosowe, ale za to wykwintne, bo podwójnie gotowane! No i lokalny specjał Safranbolu – lokum szafranowe, obok którego żaden szanujący się mieszkaniec tych okolic nie pozwoli Ci przejść obojętnie. O rany, jak mi słodko!

Każda dieta, na której kiedykolwiek byłam śmieje się ze mnie bezdusznie.

„Po co się teraz będziesz odchudzać, w podróży zostaną z ciebie kości!”, radziła mi przyjaciółka kilka miesięcy przed wyjazdem.

Oj, Kasia, skąd mogłaś wiedzieć… Jestem dokarmiana. Na każdym kroku. Ludzie dają mi ciastka, bajgle, ciastka, chałwę, orzechy, jogurty i ciastka. Jak myślicie, czy od noszenia Metamorfozy Chodakowskiej w plecaku da się zrzucić tę baklavę?

Jeżeli podobał Ci się ten wpis, będzie mi bardzo miło, jeśli polecisz mojego bloga swoim znajomym.

Fajne, nie?

Podziel się

ze światem 🙂